مسیر‌‌‌‌‌های مربوط به هایپوکسی اهمیت بیشتری نسبت به مسیر‌‌‌‌‌های مربوط به التهاب در ناباروری مردان مبتلا به واریکوسل دارند

به اتساع و پیچ‌‌‌‌‌خوردگی شبکه سیاهرگی بیضه، واریکوسل می‌‌‌‌‌گویند. این بیماری می‌‌‌‌‌تواند تولید اسپرم یا کیفیت آن را تحت تأثیر قرار دهد. واریکوسل یکی از علل ناباروری در مردان است. از آنجا که شناخت نوع آسیب ایجاد شده برای درمان مبتلایان ضروری است، دکتر نصر اصفهانی، رعنا قندهاری، دکتر تولایی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، موسسه آموزش عالی نوردانش اصفهان و مرکز باروری و ناباروری اصفهان، به مقایسه نشانگر‌‌‌‌های مولکولی هایپوکسی (به شرایط کمبود اکسیژن گفته می‌‌‌‌‌شود) و التهاب میان مردان نابارور مبتلا به واریکوسل و مردان عادی پرداختند. به این منظور از 20 مرد نابارور مبتلا به واریکوسل درجه 2 یا 3، و 20 مرد سالم نمونه‌برداری شد. ویژگی‌‌‌‌‌های اسپرم، مانند شکل ظاهری، غلظت، میزان حرکت، علاوه بر نشانگر‌‌‌‌‌های مولکولی هایپوکسی و التهاب، و شکستگی ماده ژنتیکی اسپرم، میان دو گروه بررسی و مقایسه شدند.
نتایج این پژوهش که در مجله Andrologia به چاپ رسیده است، نشان داد، غلظت، میزان حرکت و سایر ویژگی‌‌‌‌‌های سلامت اسپرم در مبتلایان به واریکوسل به میزان قابل توجهی پایین‌‌‌‌‌تر از افراد سالم بود؛ علاوه بر این آسیب به ماده ژنتیکی اسپرم نیز در این گروه به شکل معنی‌‌‌‌‌داری بالاتر بود. بر خلاف نشانگر‌‌‌‌ ‌های مربوط به التهاب، بیان نشانگر‌‌‌‌های مربوط به هایپوکسی در مردان نابارور مبتلا به واریکوسل به صورت معنی‌‌‌‌ ‌‌داری بیشتر از مردان بارور بود.
نتایج این پژوهش نشان می‌‌‌‌‌دهد، در مبتلایان به واریکوسل، اثر هایپوکسی در آسیب وارد شده به اسپرم‌‌‌‌‌ها قابل توجه است در حالی که التهاب اهمیت به مراتب کمتری دارد.

اسید‌‌‌‌ ‌‌های چرب امگا 3 و اسکوربیک اسید با محافظت از سلول‌‌‌‌ ‌‌های قلبی حاصل از تمایز سلول‌‌‌‌ ‌‌های بنیادی، تأثیر سلول درمانی را افزایش می‌‌‌‌ ‌‌دهند

یکی از مهم‌ترین مشکلات در سلول درمانی ضایعات قلبی مرگ سلول‌‌‌‌‌های پیوند یافته به علت استرس اکسیداتیو (تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن) است. نشان داده شده است که اسید‌‌‌‌‌های چرب امگا 3 از جمله ایکوساپنتانوئیک اسید (EPA)، دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) و اسکوربیک اسید (AA) در بهبود ضایعات قلبی موثر هستند. به منظور بررسی اثر این اسید‌‌‌‌‌های چرب در بهبود زنده‌مانی سلول‌‌‌‌‌های قلبی تمایز یافته از سلول‌‌‌‌‌های بنیادی جنینی انسان در شرایط استرس اکسیداتیو، دکتر اقدمی، دکتر بهاروند، پریسا شعبانی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، دانشگاه تهران و دانشگاه ایران، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن سلول‌‌‌‌‌های قلبی حاصل از تمایز سلول‌‌‌‌‌های بنیادی جنینی، نخست در معرض اسید‌‌‌‌‌های چرب EPA، DHA و AA قرار گرفتند، سپس استرس اکسیداتیو با استفاده از H2O2 به آنان وارد شد. در نهایت زنده‌مانی و دیگر ویژگی‌‌‌‌‌های سلول‌‌‌‌‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌‌‌‌‌المللی BioFactors به چاپ رسیده است، نشان داد، تیمار شدن با اسید‌‌‌‌‌های چرب یادشده پیش از استرس اکسیداتیو باعث افزایش بیان اکسیژناز و ژن‌‌‌‌‌های قلبی می‌شود، اثر استرس اکسیداتیو را کاهش می‌‌‌‌‌دهد. همچنین پیوند سلول‌‌‌‌‌های قلبی حاصل از تمایز سلول‌‌‌‌‌های بنیادی جنینی انسان، که با اسید‌‌‌‌‌های چرب امگا 3 تیمار شده بودند، به قلب موش دچار ضایعه قلبی و مقایسه آن با پیوند سلول‌‌‌‌‌های تیمار نشده، نشان داد تیمار با اسید‌‌‌‌‌های چرب نامبرده باعث ارتقا اثر‌ درمانی سلول‌‌‌‌‌های پیوند شده می‌‌‌‌‌شود.
نتایج این پژوهش نشان می‌‌‌‌‌دهد تیمار سلول‌‌‌‌‌های قلبی با اسید‌‌‌‌‌های چرب EPA، DHA و AA پیش از پیوند می‌‌‌‌‌تواند اثر سلول درمانی در ضایعات قلبی را بهبود بخشد.

آسیب به ماده ژنتیکی اسپرم در برهمکنش ایمنی بین اسپرم و سلول‌‌‌‌ ‌‌های لوله رحمی موثر است

آسیب به ماده ژنتیکی (DNA) اسپرم می‌‌‌‌‌تواند یکی ازعوامل سقط جنین باشد. اینکه چگونه آسیب ماده ژنتیکی اسپرم منجر به سقط می‌‌‌‌‌شود پرسشی است که برای پاسخ به آن پژوهش‌‌‌‌‌های متعددی صورت گرفته است. به منظور بررسی اثر آسیب به ماده ژنتیکی اسپرم در برهمکنش‌‌‌‌‌های ایمنی بین اسپرم و لوله رحمی، دکتر رضا افلاطونیان، زندیه، اشرفی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه علوم پزشکی ایران، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن اسپرم از 10 مرد نابارور با بیش از 20‌ درصد آسیب به ماده ژنتیکی و 10 مرد سالم با کمتر از 3‌ درصد آسیب به ماده ژنتیکی، گرفته شد. پس از آماده سازی، اسپرم‌های دو گروه با سلول‌‌‌‌‌های لوله رحمی هم‌‌‌‌‌کشتی داده شدند. یکی از گیرنده‌‌‌‌‌های مهم در برهمکنش ایمنی بین اسپرم و سلول‌‌‌‌‌های لوله رحمی، گیرنده ای‌ست به نام Toll که در لقاح و بارداری نیز موثر است. بیان این گیرنده و عوامل مرتبط با آن در سلول‌‌‌‌‌های لوله رحمی دو گروه مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌‌‌‌‌المللی Andrology به چاپ رسیده است، نشان داد، به جز IFN‐β و  TNFα ، بیان سایر ژن‌های مرتبط با گیرنده مورد بحث در سلول‌‌‌‌‌های لوله رحمی گروهی که اسپرم‌‌‌‌‌ها دارای آسیب بالای ماده ژنتیکی بودند، به میزان قابل ملاحظه‌‌‌‌‌ای بیشتر بود.
نتایج این پژوهش نشان می‌‌‌‌‌دهد، حضور اسپرم‌‌‌‌‌هایی با ماده ژنتیکی آسیب دیده در لوله رحمی، باعث بیان عوامل مسیر Toll در سلول‌‌‌‌‌های لوله رحمی می‌‌‌‌‌شود که منجر به افزایش بیان عوامل موثر در التهاب می‌‌‌‌‌گردد. این شرایط باعث بروز وضعیت پاتولوژیکی می‌‌‌‌‌شود که ظرفیت‌‌‌‌‌یابی اسپرم، لقاح، تکوین جنین و لانه‌گزینی (اتصال و جای‌گیری جنین در دیواره رحم مادر) را تحت تأثیر قرار داده، می‌‌‌‌ ‌‌تواند منجر به سقط شود. این شرایط یکی از علل ناباروری در مردان مبتلا به آسیب ماده ژنتیکی است.

تأثیر روغن ماهی و ویتامین E بر کیفیت و مقاومت اسپرم در برابر سرما

انجماد و ذخیره اسپرم چه در مصارف پزشکی و چه در دامداری حائز اهمیت است. یکی از انواع حساس به سرمای اسپرم که امکان ذخیره آنرا به 24 ساعت محدود می‌‌‌‌‌کند، اسپرم خروس است. علاوه بر این، سرما باعث آسیب جدی به این اسپرم‌‌‌‌ها می‌شود و نتایج تلقیح با اسپرم سرد شده خروس مطلوب نیست.
به منظور بررسی اثر تغذیه با روغن ماهی و ویتامین E بر کیفیت و مقاومت اسپرم در برابر سرما، رضا صفری اصل، محسن شرفی، دکتر شاهوردی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه تربیت مدرس، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن به رژیم غذایی خروس‌‌‌‌ها دو درصد روغن ماهی و 200 میلی‌‌‌‌ گرم در هر کیلوگرم، ویتامین E افزوده شد. سپس اسپرم‌‌‌‌های آن‌ها جمع‌‌‌‌ آوری شد و پس از 48 ساعت ذخیره‌سازی، مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌‌‌‌ المللی Cryobiology به چاپ رسیده است، نشان می‌‌‌‌‌دهد، تغذیه خروس‌‌‌‌ها با جیره حاوی دو درصد روغن ماهی و 200 میلی‌‌‌‌ گرم/کیلوگرم ویتامین E ، کیفیت اسپرم سرد شده را به وسیله حمایت چندین شاخص کیفی اسپرم از طریق کاهش پراکسیداسیون لیپیدی، بهبود می‌‌‌‌‌بخشد.
نتایج این پژوهش نشان می‌‌‌‌‌دهد، مصرف روغن ماهی و ویتامین E می‌‌‌‌ تواند کیفیت و مقاومت اسپرم را در برابر سرما افزایش دهد.